Μιά Κυριακή ἀφιερωμένη στήν προσκύνηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀλλά μέ ἔντονο ἀναστάσιμο χαρακτῆρα.
Ἀκόμα καί οἱ κανόνες τοῦ Τριωδίου οἱ ἀφιερωμένοι στόν Τίμιο Σταυρό ἦταν γραμμένοι σέ ἦχο α΄ κατά τό πρότυπο τῶν ἀναστάσιμων κανόνων.
Ἦταν μιά γλυκιά ἀντίφαση-ὀξύμωρο: Ψάλλαμε γιά τό σταυρό ἀλλά σέ χαρμόσυνο μουσικό κλίμα.
Κάτι πού ἀκριβῶς ἐκφράζει τό πνεῦμα τῆς ἐκκλησίας μας: τή χαρμολύπη.
Ποτέ λύπη ἔως ἀπελπισίας, ἀλλά καί ποτέ χαρά ξέφρενη χωρίς τή συνειδητοποίηση ὅτι κάθε χαρά κατορθώνεται ἀφοῦ περάσουμε ἕνα Γολγοθᾶ, ἕνα σταυρό ὅπως ὁ Χριστός μας πέρασε γιά μᾶς.
Αὐτός ὁ πόνος πού πολλὲς φορὲς μᾶς φαίνεται ἀβάσταχτος κρύβει μέσα του μιά ἀνείπωτη εὐλογία, μιά φωτεινή ἐλπίδα.
Ὁ σταυρός πού σέ κάνει νά νιώθεις μεγαλύτερος, φωτεινότερος, νά γίνεσαι πιό συμπονετικός ἄνθρωπος, νά μή σκληραίνεις μέσα στό ΕΓΩ σου καί στήν αὐτάρκειά του, ἀλλά νά μαλακώνεις καί νά πλαταίνεις καί νά δέχεσαι τόν κάθε ἄνθρωπο, τό κάθε πλάσμα πάνω στή γῆ ὡς δημιούργημα τοῦ Θεοῦ.
Τό ἀγκάλιασμα τοῦ σταυροῦ σέ κάνει συνεπή, ἐργατικό, χαρούμενο, δοξολογικό καί εὐγνώμονα γι' αὐτό τό εὐλογημένο σήμερα πού σοῦ χαρίζει τόσο ἀγαπητικά καί πλουσιόδωρα ὁ Πλάστης σου.
Ποτέ δέν συμβαδίζει σταυρός καί ἀγνωμοσύνη.
Σταυρός καί ἀχαριστία.
Σταυρός καί σκληρότητα καί ἀπανθρωπιά.
Σταυρός καί κατάκριση.
Θυμήσου τί εἶπε ἡ Ἄκρα Ἀγαθότητα πάνω στό σταυρό:
"οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι".
Δέν ἔκρινε.
Δέν καταράστηκε.
Ἄνοιξε τά χέρια Του σέ μιά ἀγκαλιά καί χώρεσε μέσα τούς πάντες καί πρῶτο τό ληστή, τόν εὐλογημένο αὐτόν κλέφτη τοῦ παραδείσου!
Ἔτσι κάνε κι ἐσύ, ἄν θέλεις νά κλέψεις τόν παράδεισο , ἄν καί ἁμαρτωλός.
Γίνε ἀγάπη, εὐγνωμοσύνη, συγχώρεση.
Σήκωσε τό σταυρό σου μέ πρόσωπο ἰλαρό, μέ καρδιά ἐλαφριά, μέ ἐλπίδα στούς ἤλους Του.
Ἀμήν!
Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα.
Μιά Κυριακή ἀφιερωμένη στήν προσκύνηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀλλά μέ ἔντονο ἀναστάσιμο χαρακτῆρα.
Ἀκόμα καί οἱ κανόνες τοῦ Τριωδίου οἱ ἀφιερωμένοι στόν Τίμιο Σταυρό ἦταν γραμμένοι σέ ἦχο α΄ κατά τό πρότυπο τῶν ἀναστάσιμων κανόνων.
Ἦταν μιά γλυκιά ἀντίφαση-ὀξύμωρο: Ψάλλαμε γιά τό σταυρό ἀλλά σέ χαρμόσυνο μουσικό κλίμα.
Κάτι πού ἀκριβῶς ἐκφράζει τό πνεῦμα τῆς ἐκκλησίας μας: τή χαρμολύπη.
Ποτέ λύπη ἔως ἀπελπισίας, ἀλλά καί ποτέ χαρά ξέφρενη χωρίς τή συνειδητοποίηση ὅτι κάθε χαρά κατορθώνεται ἀφοῦ περάσουμε ἕνα Γολγοθᾶ, ἕνα σταυρό ὅπως ὁ Χριστός μας πέρασε γιά μᾶς.
Αὐτός ὁ πόνος πού πολλὲς φορὲς μᾶς φαίνεται ἀβάσταχτος κρύβει μέσα του μιά ἀνείπωτη εὐλογία, μιά φωτεινή ἐλπίδα.
Ὁ σταυρός πού σέ κάνει νά νιώθεις μεγαλύτερος, φωτεινότερος, νά γίνεσαι πιό συμπονετικός ἄνθρωπος, νά μή σκληραίνεις μέσα στό ΕΓΩ σου καί στήν αὐτάρκειά του, ἀλλά νά μαλακώνεις καί νά πλαταίνεις καί νά δέχεσαι τόν κάθε ἄνθρωπο, τό κάθε πλάσμα πάνω στή γῆ ὡς δημιούργημα τοῦ Θεοῦ.
Τό ἀγκάλιασμα τοῦ σταυροῦ σέ κάνει συνεπή, ἐργατικό, χαρούμενο, δοξολογικό καί εὐγνώμονα γι' αὐτό τό εὐλογημένο σήμερα πού σοῦ χαρίζει τόσο ἀγαπητικά καί πλουσιόδωρα ὁ Πλάστης σου.
Ποτέ δέν συμβαδίζει σταυρός καί ἀγνωμοσύνη.
Σταυρός καί ἀχαριστία.
Σταυρός καί σκληρότητα καί ἀπανθρωπιά.
Σταυρός καί κατάκριση.
Θυμήσου τί εἶπε ἡ Ἄκρα Ἀγαθότητα πάνω στό σταυρό:
"οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι".
Δέν ἔκρινε.
Δέν καταράστηκε.
Ἄνοιξε τά χέρια Του σέ μιά ἀγκαλιά καί χώρεσε μέσα τούς πάντες καί πρῶτο τό ληστή, τόν εὐλογημένο αὐτόν κλέφτη τοῦ παραδείσου!
Ἔτσι κάνε κι ἐσύ, ἄν θέλεις νά κλέψεις τόν παράδεισο , ἄν καί ἁμαρτωλός.
Γίνε ἀγάπη, εὐγνωμοσύνη, συγχώρεση.
Σήκωσε τό σταυρό σου μέ πρόσωπο ἰλαρό, μέ καρδιά ἐλαφριά, μέ ἐλπίδα στούς ἤλους Του.
Ἀμήν!
Thank you for rating this article.
