Επειδή τόσοι γράφουν μέσα στο fb για το μάθημα των θρησκευτικών και αλληλοκατηγορούνται κιόλας, είπα και εγώ να γράψω μια κουταμάρα, μη κατηγορώντας κανέναν.
Αν έχω πληροφορηθεί σωστά πρόθεση αυτών που νομίζουν ότι κυβερνούν, γιατί άλλο κάνω μπίζνες επιχειρήσεις και άλλο κυβερνώ μια χώρα, είναι να κάνουν το μάθημα πιο θρησκειολογικό. Να μαθαίνουν οι μαθητές και για τις άλλες θρησκείες. Σκεφτόμενος αυτό που λέει ο απ. Παύλος: "Γνωρίζουμε πως σε εκείνους που αγαπούν τον Θεό, όλα υποβοηθούν και συνεργάζονται για το καλό τους" (Ρωμ.8,28), νομίζω ότι ο Θεός μας δίνει την μεγαλύτερη ευκαιρία, για να αποδειχθεί αυτός ο λόγος του απ. Παύλου. Δηλαδή η Ορθοδοξία, σαν η μόνη αλήθεια μέσα στο σκοτάδι των θρησκειών, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Είναι δυνατόν να πτοήσει το σκοτάδι τον ήλιο; Όπου υπάρχει ο ήλιος το σκοτάδι εξαφανίζεται. Το θέμα όμως είναι άλλο και πολύ σημαντικό. Εμείς οι σημερινοί παπάδες, όλων των βαθμίδων, και οι θεολόγοι, ως συνεχιστές των αποστόλων, έχουμε επαναπαυθεί στον κρατικό κορβανά και στο σύνταγμα της Ελλάδος το οποίο αναφέρει την Ορθοδοξία ως επικρατούσα θρησκεία. Σίγουρα ο νομοθέτης το μόνο που δεν γνώριζε είναι τι σημαίνει Ορθοδοξία. Γιατί αν το γνώριζε σίγουρα δεν θα την διατύπωνε ως επικρατούσα θρησκεία. Γιατί ο Χριστός δεν επιβάλλεται. Οι απόστολοι έκαναν γνωστό τον Χριστό σε όλο τον κόσμο μέσα σε αντίξοες συνθήκες, διωγμούς, μαρτύρια θανάτους κ.α. και εμείς τι φοβόμαστε δεν γνωρίζω. Βέβαια πρέπει να ξεβολευτούμε. Πρώτα εμείς οι παπάδες και έπειτα οι θεολόγοι, να δείξουμε στο κόσμο τον Χριστό, δηλαδή την αλήθεια. Αλλά πως να δείξεις τον Χριστό αν δεν τον βιώνεις. Πως να διδάξεις στα σχολεία τον Χριστό αν δεν τον ξέρεις; Πως να διδάξεις την αλήθεια αν δεν την ζεις; Θυμάμαι στο πανεπιστήμιο υπήρχε ένας κανονισμός. Μπορούσες να ανταλλάξεις ένα μάθημα του κορμού, μόνο ένα, με δύο επιλεγόμενα. Το 50% των φοιτητών αντάλλαζαν το μάθημα της δογματικής, που ήταν και το δυσκολότερο, με δύο πολύ εύκολα επιλεγόμενα. Αυτοί οι φοιτητές πήραν πτυχίο και έγιναν δεσποτάδες, παπάδες και θεολόγοι καθηγητές που διδάσκουν στα σχολεία. Χωρίς να ξέρεις όμως τα στοιχειώδη της δογματικής, τι να πεις στον άλλο για τον Χριστό; Γιατί η δογματική, το δόγμα στην Ορθοδοξία είναι η κατανόηση της καταγεγραμμένης εμπειρίας Χριστού των αποστόλων και των αγίων.
Ρωτήστε εμάς τους ιερείς και θεολόγους τι σημαίνει η ενανθρώπιση του Θεού και από το 50% θα ακούσετε λάθος απάντηση. Αν μας ρωτήσετε όμως ποιος ήταν ο νικητής του σαρβάϊβορ, δεν ξέρω αν το προφέρω σωστά, τότε είναι πιο πιθανό να πάρετε μια σωστή απάντηση. Οι περισσότεροι από εμάς τους παπάδες και τους θεολόγους δεν ζούμε την ασκητική, τον ησυχασμό του Χριστού όπως τον έζησαν οι απόστολοι και όλοι οι άγιοι. Πότε διδάξαμε με πράξεις και λόγια ησυχασμό. Πότε διδάχθηκε στα σχολεία ο ησυχασμός ως ανώτερη εμπειρία Θεού; Οι νέοι ψάχνουν να βρουν το φως σε διάφορες θρησκείες, ιδεολογίες, φιλοσοφικά συστήματα, γιατί η τυπολατρική έκδοση του χριστιανισμού που τους προσφέρεται σήμερα μόνο σκοτάδι προσφέρει. Εγώ δεν φοβάμαι να μάθουν οι μαθητές και για τις άλλες θρησκείες, τον κακό μου εαυτό φοβάμαι.
Thank you for rating this article.
