Τά πλήθη πού σίγουρα μέσα στήν ψυχή τους φέρνουν σκοτάδι καί προχειρότητα!
Ὁ Κύριος μας θεραπεύει τόν τυφλό, ἀλλά ἀδυνατεῖ νά ἐξαλείψει τήν τύφλωση τῶν Ἰουδαίων πού συνειδητά ἀρνοῦνται ἐπίμονα τόν Ἀληθινό Θεό.
Γιατί;
Νόμιζαν ὅτι κάτεχαν τόν Θεό γιατί ἦταν ἐξοικειωμένοι μέ τά θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Ἄφηναν τήν πίστη τους νά εἶναι ἐπιφανειακή καί τά ἐλαττώματά τους νά τούς κυριαρχοῦν!
Ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μας εἶναι αὐτή ἡ παχύτητα τοῦ φρονήματος καί ἡ ἄμετρη ἐπιγειότητα! Δέν εἰσχωροῦμε στά αἰώνια καί ζοῦμε μόνο τό κατά φύσιν καί δέν νιώθουμε κἄν τήν ἀνάγκη νά πετάξουμε στούς πνευματικούς οὐρανούς! Νά πετάξουμε καί νά δοῦμε τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς!
Ἔτσι κάπου στήν πορεία τυφλωνόμαστε!
Χάνουμε τό φῶς τῶν πραγματικῶν ὀφθαλμῶν μας καί βλέπουμε πράγματα πού δέν ὑπάρχουν (κακοί λογισμοί, φαντασίες κλπ) καί εἴμαστε τυφλοί σέ πράγματα ὑπαρκτά (ἄνθρωποι πού μᾶς ἀγαποῦν, δῶρα τοῦ Θεοῦ).
Σιγά σιγά ἡ ψυχή μας γεμίζει σκληρότητα, ὀμίχλη, ποτίζεται ἀπό τό νεφελωμένο ΕΓΩ μας καί δημιοῦργεῖται ἡ πώρωσις.
Καί θαύματα νά δοῦμε μπροστά μας δέν ἀλλάζουμε τρόπο ζωῆς!
Καί ζοῦμε τήν Ἀνάσταση σάν ἱστορικό γεγονός χωρίς νά ἀλλάξουμε. Μαθαίνουμε νά ζοῦμε στό ψέμα καί διαλέγουμε τον Βαραββᾶ ἀντί τοῦ Χριστοῦ!
Σέ λίγες μέρες θά ἑορτάσουμε τόν τυφλό τῆς παραβολῆς ἔτσι ἀναμνηστικά, χωρίς κἄν νά ὑποψιαστοῦμε ὅτι ἴσως ΕΜΕΙΣ εἴμαστε στή θέση του, ὅλοι ἐμεῖς οἱ λεγόμενοι καλοί ἄνθρωποι, τῆς ἐκκλησίας!
Ἐμεῖς πού μέ τήν "εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ μας" μπορεῖ νά πληγώσουμε τραγικά ἀνθρώπους μέ ἀγαθή προαίρεση, μέ ἀγώνα, μέ θυσίες γιατί ἁπλά ἐμεῖς οἱ τέλειοι δέν μποροῦμε νά ἀνεχθοῦμε κανένα ρύπο ἀλήθειας στήν ἀψίδα θριάμβου μας!
Ἄν εἴμαστε τήν ἀντίπερα ὄχθη, ἄς δοῦμε ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους, τό πλῆθος, τή μάζα μέ συμπονετικό βλέμμα, μέ βλέμμα προσευχῆς καί νά θυμόμαστε ὅτι ἡ ἐκκλησία
ΠΟΛΕΜΟΥΜΕΝΗ ΝΙΚΑ!
Ἄν εἴμαστε τοῦ ΘΕΟΥ δέν ἔχουμε νά φοβηθοῦμε τίποτε!
Ἄν στρέψουμε τό βλέμμα μας στό ΦΩΣ πάντα τό στοργικό χέρι τοῦ Θεοῦ θά μᾶς χαϊδεύει τό κεφάλι καί οἱ εὐλογίες ποτέ δέν θά σταματοῦν ἀπό τή ζωή μας!
Τότε μέσα στό σκότος τῆς κοινωνίας αὐτῆς θά διακρίνουμε τό γεμάτο ἀγάπη βλέμμα τοῦ ΘΕΟΥ σέ ὅλα καί στίς πιό μικρές λεπτομέρειες καί στίς φαινομενικά ἄσχημες περιστάσεις!
Τότε ἡ ψυχή μας θά ΟΡΑ ΘΕΟΝ καί θά ἔχει βρεῖ τήν πραγματική ὅρασή της!