Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024

Όταν η λατρεία Του Θεού μετατρέπετε σε "θέαμα"

Κοινοποίηση
Συντάκτης  Μάι 27, 2017

Παράξενος  ο τίτλος και του σημερινού άρθρου μας, αλλά αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε, αγαπητοί αναγνώστες τις παρακάτω γραμμές, είμαστε σίγουροι ότι θα ξεκαθαρίσουμε και διευκρινίσουμε όλες τις παραμέτρους του.

Αφορμή για να  συγγράψουμε το συγκεκριμένο θέμα, στάθηκε η συμμετοχή μας, σε μεγάλη Λιτανεία προς τιμή Αγίων σε μεγάλο Δήμο της περιοχή μας και τα όσα βιώσαμε εκεί. Όμως αυτό ήταν η κορφή του "παγόβουνου" η αιτία, είναι πολύ βαθύτερη και χειροτερεύει ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν :

   Λατρεία Του Θεού κατά την θρησκειολογία ορίζεται η συνειδητή  πράξη θρησκευτικού αίνου, απόδοσης τιμής ή αφοσίωσης, οι οποίες αποδίδονται γενικότερα σε ένα υπερανθρώπινο ον, όπως ένας Θεός. Αποτελεί ανεπίσημο όρο για αυτό που κατά την θρησκειολογία αποκαλείται cultus, το σύνολο δηλαδή των πρακτικών και παραδόσεων που αντιστοιχούν σε ένα θεολογικό σύστημα. Η θρησκευτική λατρεία μπορεί να αποδίδεται προσωπικά, σε ανεπίσημες οργανωμένες ομάδες ή ως μέρος μιας οργανωμένης θρησκευτικής υπηρεσίας που έχει έναν διορισμένο ηγέτη-λειτουργό (όπως συμβαίνει σε έναν ναό, μια συναγωγή ή ένα τζαμί)[1].

   Όσον αφορά ειδικότερα την Ορθόδοξη Εκκλησία για το τι σημαίνει Λατρεία Του Θεού,  γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ κτιστού και Ακτίστου, ως εντελώς ανόμοιες ουσίες. Και αυτό σημαίνει ότι η λατρεία απευθύνεται μόνο στο Άκτιστο, (που είναι τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος), και όχι στο κτιστό, που είναι οτιδήποτε άλλο που έχει αρχή εντός του κτιστού χωροχρόνου. Στην Ορθόδοξη πίστη, λατρεύεται μόνο η Αγία Τριάδα και το Θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού, ως ενιαία και αχώριστη υπόσταση. Οτιδήποτε άλλο, από ιερά αντικείμενα ως τους αγίους, δεν λατρεύεται, αλλά απλώς τιμάται, και η προσκύνηση που του γίνεται είναι τιμητική[2].

   Η ενδεδειγμένη στάση ενός πιστού στην απόδοση της λατρείας Του Θεού, κατά  την συμμετοχή του στη Θεία Λειτουργία ή σε κάποιο άλλο Μυστήριο (όπως Βάπτιση ή Γάμος κ.α.) ή Ιερά Ακολουθία της Εκκλησίας (Εσπερινός, Λιτανεία Ιεράς Εικόνος ή Λειψάνων, Απόδειπνο, Παράκληση κ.α.), όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλο άρθρο μας, είναι η συνειδητή, κατανυκτική και ήσυχη συμμετοχή μας, πάντοτε με προσοχή στα τελούμενα και τα νοήματα των ύμνων και των συγκεκριμένων προτροπών των Λειτουργών σε συγκεκριμένες ιερές στιγμές. Στόχος είναι η συγκέντρωση του νου στη καρδιά, να είναι δηλαδή "προς-ευχή" για να έρθει η κάθαρση-ο φωτισμός και ή θέωση κατά χάρην, του κάθε πιστού προσωπικά και σαν σύνολο στα μέλη της Εκκλησίας ομαδικά.

    Δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια, με την είσοδο και την καθημερινή χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών, όπως είναι τα λεγόμενα έξυπνα κινητά τηλέφωνα,  τα tablets και τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, αυτό που περιγράψαμε στη προηγούμενη παράγραφο, αρχίζει να ανατρέπεται όλο πιο συχνά, όλο μαζικά, όλο και πιο απροκάλυπτα. Οι πιστοί αντί να ενδιαφέρονται να έλκουν την Θεία Χάρη Του Θεού, τους ενδιαφέρει να έχουν καλό πλάνο για τις φωτογραφίες και τα βίντεο τους. Μου έκανε εντύπωση κατά την Λιτανεία στην πόλη, ελάχιστοι έκαναν τον Σταυρό τους, επίσης πιο λίγοι έκαναν ησυχία χωρίς να σχολιάσουν κάτι με τον διπλανό τους και πάνω από το 80% με τα κινητά και τα τάμπλετ στα χέρια να "αποθανατίζουν" τα τελούμενα...! Κατάγομαι από Επαρχία, θυμάμαι σε αντίστοιχη περίπτωση λιτανείας,  όσοι δεν ακολουθούσαν την πομπή (που ήταν μειοψηφία)  καθόντουσαν στα σπίτια, πάντοτε ο κόσμος ήταν στις αυλές ή τα μπαλκόνια του με το θυμιατό αναμμένο και να σταυροκοπιούνται με ευλάβεια. Μέσα σε λίγα χρόνια όλα αυτά άλλαξαν, η λατρεία έγινε θέαμα που όμως ο "πιστός" γίνεται απλά "θεατής", δεν συμμετέχει ουσιαστικά, απλά "παρακολουθεί" την πομπή ή τα τελούμενα που όμως είναι κάτι έξω από εμάς, είναι μια αναβίωση μιας "μακρινής" και "έκτακτης" παράδοσης που ενίοτε μετατρέπεται σε φοκλόρ, αλλά σίγουρα δεν έχει να κάνει (κατά την πλειοψηφία τουλάχιστον) με κάτι που με μεταβάλει σε περισσότερο προσευχόμενο και κυρίως να με φέρει σε μετάνοια και αλλαγή τρόπου ζωής...!

  Θα μπορούσε κάποιος να πει, οι συγκεκριμένοι στις Λιτανείες ειδικά σε αστικές περιοχές, ίσως δεν είναι πιστοί, μπορεί να είναι απλοί τουρίστες ή χλιαροί χριστιανοί και σίγουρα δεν αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα για σχολιασμό και συγκρίσεις. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς: Γιατί τα πράγματα πλέον και μέσα στους Ναούς είναι καλύτερα; Την ίδια μέρα πριν βγούμε από την Λιτανεία πάνω από είκοσι άνθρωποι (και μάλιστα μέσης και μεγάλης ηλικίας), με τα κινητά στα χέρια να βγάζουν φωτογραφίες ή να τραβούν βίντεο, να κινούνται γι αυτό το λόγο απροκάλυπτα μέσα στο Ναό και όταν δεν το έκαναν, έλεγχαν στα κινητά τους τι πλάνα είχαν τραβήξει μέχρι στιγμής...! Στα δε μυστήρια γάμος ή βάπτιση εκεί τα πράγματα αντιστρέφονται; Ο αριθμός των 20 ανθρώπων, η μικρή πλειοψηφία δηλαδή, είναι που δεν το κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι ή μεγάλη πλειοψηφία, είναι που "αποθανατίζει" συστηματικά, χωριστά από τους επαγγελματίες που έχουν προσληφθεί από την οικογένεια γι αυτό το λόγο.  Όσο περνάει ο χρόνος, αν όλοι δεν συνειδητοποιήσουμε την κατρακύλα της κατάστασης και δεν λάβουμε συγκεκριμένα μέσα, ως ποιμένουσα Εκκλησία, τότε οι Ναοί μας θα γίνουν στούντιο και τα στούντιο οι "Ναοί" μας...! Για να είμαστε βαθύτερα ειλικρινής, πολλές φορές και εμείς οι Ιερείς ακόμη και οι επίσκοποι, έχουμε συστηματικά επιφορτίσει κάποιους συνεργάτες μας, με το "διακόνημα" του φωτογράφου σε λατρευτικές ευκαιρίες και εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα να δίνουμε και να δώσαμε πρώτοι την αφορμή να τους μιμηθούν και οι υπόλοιποι πιστοί...!

   Δυστυχώς, είμαστε στην εποχή, της συστηματικής συγχύσεως, της εκκοσμικεύσεως, του αποπροσανατολισμού και των θεαμάτων. Ότι μας αρέσει και μας κάνει εντύπωση θέλουμε να το "αποθανατίζουμε". Ένας καλό λογισμός, θα έλεγε ότι είναι καλό αυτό που συμβαίνει και σε θέματα της λατρείας της Εκκλησίας. Όταν όμως γίνεται συστηματικά και μαζικά, τα πράγματα ξεφεύγουν και η λατρεία μας, δεν είναι λατρεία σωτηρίας, αλλά μετατρέπεται σε λατρεία του θεάματος, που χρόνια τώρα έχει επενδύσει και εξαπλωθεί μία μεγάλη ανάλογη βιομηχανία (σε τέχνες όπως η μουσική, το θέατρο, ο κινηματογράφος, η μόδα στην ένδυση κτλ και κυρίως στον αθλητισμό) και τα αντίστοιχα είδωλα τους "σούπερ σταρ" από όλες αυτές τις κατηγορίες που τους ακολουθούν ένα σωρό φωτογράφοι...! Αλλοίμονο όμως αν η ποιμαντική μας και η λατρεία μας, μιμηθεί σε αυτόν τον τομέα τις παραπάνω εξω-εκκλησιαστικές κατηγορίες. Τότε από το "Ευλόγησον Δέσποτα" θα πάμε στο "Σέλφι-σον ΔΕΣΠΟΤΑ"...!

[1] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1

[2] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1

Κοινοποίηση
π. Αντώνιος Χρήστου

Προϊστάμενος Ιερού Ναού Προφήτου Ηλία Κορμπι- Βάρης, της Ι. Μ. Γλυφάδας Ε. Β. Β. & Β. Απόφοιτος Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου στην Ορθόδοξη Θεολογία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
  1. Δημοφιλή
  2. Προτεινόμενα

Ημερολόγιο

« March 2024 »
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31