Φράσεις του στυλ : «Δεν έχουν σημασία οι νηστείες αλλά η καρδιά μας», «Τα εξερχόμενα βλάπτουν όχι τα εισερχόμενα», «Εγώ θα νηστέψω έτσι για αποτοξίνωση» κλπ θα έχουν τις πρώτες θέσεις σε πηγαδάκια και κουβέντες μετά τον χαιρετισμό: «Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή».
Διαβάζουμε πολλά άρθρα ακόμα και πνευματικών ανθρώπων που λένε: “Δεν πειράζει να μην κάνεις νηστεία αρκεί να μην κατακρίνεις”. Αυτό δεν γίνεται. Γαστριμαργία και αρετή δεν μπορούνε να πάνε μαζί. Όπως κουτσομπολιό, κατάκριση και νηστεία δεν πάνε μαζί , διότι σημαίνει ότι η νηστεία δεν γίνεται σωστά, από κάπου μπάζει. Από την άλλη, αυτοί που περιορίζουν τη νηστεία μόνο στο φαγητό μάλλον δεν έχουν μελετήσει την ορθόδοξη θεραπευτική και τα λόγια των Αγίων Πατέρων.
Στην πίστη μας τα πράγματα είναι απλά, καθαρά , ξάστερα και αληθινά. Η άσκηση είναι μητέρα του αγιασμού. Νηστεία σημαίνει πείνα για τον Θεό όπως έλεγε και ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν. Η νηστεία αφορά όλες τις αισθήσεις, δεν είναι κοιλιακό το θέμα. Ο αγώνας της νηστείας πάει μαζί με την εγκράτεια και αυτά είναι τα δύο χαλινάρια για να χαλιναγωγήσουμε τον << Βουκεφάλα >> των παθών που έχουμε μέσα μας. Νηστεία σημαίνει ότι θα πονέσουμε γι’ Αυτόν που αγαπάμε και θυσιάστηκε για εμάς, όχι μόνο στο πλαίσιο της τιμής για Εκείνον αλλά για να θεραπευτούμε και να Του μοιάσουμε. «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26 & Α΄ Πέτρ. 1,16). Ενας νέος προσανατολισμός της υπάρξεως μας μέσω της ασκήσεως. Άσκηση αγάπης για μεταμόρφωση και αλλαγή!
Θα πονέσει το σώμα, η ψυχή, θα λιώσουμε στην προσευχή, θα γονατίσουμε στις μετάνοιες, θα μελετήσουμε Αγία Γραφή και Πατέρες, θα κάνουμε στην άκρη αυτά που μας αρέσουν και θα χτυπήσουμε ευθέως τη << λερναία ύδρα >> των παθών κατακέφαλα. Να κλείσουμε ραντεβού με τους πνευματικούς για να πάρουμε τον χάρτη και τις σωστές κατευθύνσεις ώστε να φτάσουμε νικητές την ημέρα της Αναστάσεως. Θα περπατήσουμε αυτά τα σαράντα σκαλοπάτια της Σαρακοστής δίνοντας αίμα για να λάβουμε πνεύμα. Θα πεί κάποιος τι διαφέρει αυτή η περίοδος απο τις άλλες περιόδους που αγωνιζόμαστε; Απλά "ανεβάζουμε τις στροφές" λόγω της περιόδου που διανύουμε γι' αυτό έχουμε και περισσότερες ακολουθίες με όμορφα κατανυκτικά τροπάρια μετανοίας.
Δεν επιβάλλει η Εκκλησία τη νηστεία, αντίθετα προτείνει ελεύθερα έναν τρόπο για να ζήσω με τον Θεό θεραπεύοντας τον εαυτό μου. Μπορώ αλλά δεν θέλω να φάω όχι γιατί είναι κακό το φαγητό αλλά γιατί δεν μπορώ να ασχολούμαι με τα επίγεια και υλικά αλλά με τα επουράνια και τα αιώνια. Δυστυχώς στις μέρες μας υπάρχει μία ειδωλοποίηση της ασκήσεως. Πολλοί στέκονται "να βγεί" η νηστεία και η εκγκράτεια αυτές τιμες μέρες αλλά μέχρι εκεί. Ασκήσεις χωρίς καρδιάς, χωρίς αγάπη, νόημα και βίωμα. Αρκεί να βγάλουμε απλά τη νηστεία στο στομάχι αλλά να βγάζει δηλητήριο το στόμα;
Νηστεία στον ορθόδοξο δρόμο σημαίνει να πονέσω, να διαλυθώ, να συντριβώ, να κλάψω, να κοντραριστώ στα ίσα με τον εαυτό μου και τα πάθη μου. Οποιαδήποτε άλλη θεώρηση είναι ειδωλολατρία, δηλαδή αθεΐα.
Και για να κλείσουμε με λίγο πνευματικό χιούμορ. Νηστεία με γαλατάκι αμυγδάλου στον καφέ, τυράκι νηστίσιμο, αστακό , χαβιάρι δεν γίνεται. Δηλαδή με << ασκητικό φρόνημα ανέσεως >> κοροϊδευόμαστε. Όπως επίσης άλαδο από τη μια και κατάκριση από την άλλη δεν οδηγούν πουθενά. Σαν να πηγαίνεις γυμναστήριο για να κατέβεις σε ολυμπιάδα και μετά την προπόνηση να πηγαίνεις και τρως το καταπέτασμα και να σε βρίσκουν λιπόθυμο από το μεθύσι στη μέση του δρόμου. Με το να πάμε απλά στους Χαιρετισμούς, να στολίσουμε Επιταφίους και να πάμε να κοινωνήσουμε Μ. Πέμπτη ή Μεγάλο Σάββατο ανεξομολόγητοι δεν γίνεται τίποτα. Κοροϊδεύουμε τον Χριστό, τον εαυτό μας και δεν γίνεται κάτι. Ή όλα ή τίποτα….ή θα μπούμε ερωτικά στον αγώνα της μετανοίας ή καλύτερα να κάτσουμε σπίτι μας. Με εξωτερικές εκφράσεις του φαίνεσθαι αλλά με απουσία καρδιάς Χριστό δεν μπορούμε να γνωρίσουμε. Ακούμε πολλές φορές από τους πιστούς "Πάτερ μου τη νηστεία την έβγαλα μια χαρά ! Αλλά με τον αδερφό μου δεν πρόκειται να μιλήσω ποτέ !!!"
Ας δούμε τι λέει ο Μέγας Βασίλειος για τη νηστεία : «Η νηστεία έχει ηλικία ίση με την ανθρωπότητα, διότι ενομοθετήθηκε στον Παράδεισο. Από τον καρπόν του δένδρου... δεν θα φάγετε, είπε ο Θεός στους πρωτοπλάστους. Και επειδή δεν τηρήθηκε η νηστεία αυτή, εκδιωχθήκαμε από τον Παράδεισο... Ο Μωυσής μετά από νηστεία έλαβε τις πλάκες του Νόμου στο Σινά. Ο Ησαύ για λίγο φαγητό επώλησε τα πρωτοτόκια στον Ιακώβ. Η νηστεία έκανε ακατανίκητο τον Σαμψών. Η νηστεία γεννά Προφήτες, κάμνει ισχυρότερους τους ισχυρούς, κάμνει σοφούς τους νομοθέτες. Η νηστεία αγιάζει τον αφιερωμένο στον Θεό και καθιστά τον Ιερέα ικανό να προσφέρει θυσίαν. Η νηστεία έσβησε τη δύναμη του πυρός, έφραξε στόματα λεόντων, αναβιβάζει την προσευχή στον ουρανό. Η νηστεία είναι πρόοδος των οίκων, μητέρα της υγείας, παιδαγωγός των νέων, στολισμός των πρεσβυτέρων... Του νηστεύοντος οι οφθαλμοί είναι ήρεμοι, το βάδισμα σεμνό, το πρόσωπο σοβαρό, οι λόγοι του μετρημένοι, η καρδία του καθαρά... Αν θέλεις να κάνεις ισχυρό το πνεύμα σου, χαλιναγώγησε με νηστεία την σάρκα σου... Μην νομίσεις ότι η νηστεία περιορίζεται στις τροφές. Πραγματική νηστεία είναι η νηστεία των πέντε αισθήσεων. Τι το όφελος να νηστεύεις από τροφές και να ευρίσκεσαι σε φιλονικίες ή διαμάχες με τους δικούς σου, να κατατρώγεις τον αδελφό σου με την γλώσσα σου, να βλέπεις άσεμνα θεάματα, να ακούεις μουσική ή πράγματα που σε βλάπτουν και να μεθά η ψυχή σου όχι με οίνο, αλλά με θυμό!...». Αυτή, λοπόν, είναι η αξία της πραγματικής και αληθινής νηστείας. Νηστεία και από τις τροφές, αλλά και από τα πάθη.
Η μόνη ασυγχώρητη αμαρτία αγαπητοί μου είναι η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος δηλαδή η αμετανοησία. Αν δεν θέλω να αλλάξω, οι 40 αυτές μέρες είναι απλά ένας αριθμός στο ημερολόγιο και τίποτα περισσότερο. Αν θέλω να αλλάξω, οι μέρες αυτές γίνονται 40 σκαλοπάτια για τον ουρανό. Δυστυχώς, ερχεται η νηστεία και πολλοί χάνονται στην μετάφραση και στην ερμηνεία του πράγματος. Τελικά πάμε να εξηγήσουμε τα πάντα πολλές φορές και ίσως μένουμε άδειοι. Περίοδος αναμέτρησης με τον εαυτό μας έμπροσθεν του ερωτικού Σταυρού. Ένα υπαρξιακό γονάτισμα,σε μια συγκλονιστική σχέση. Το να προσπαθούμε να εξηγήσουμε τη νηστεία με φιλοσοφικούς όρους είναι σαν να θελουμε να βάλουμε το βίωμα ενός ερωτευμένου στο μικροβιολογικό εργαστήριο.
Ας αγωνιστούμε αυτές τις μέρες, ας προσπαθήσουμε να περιπλανηθούμε στον βυθό των ουσιαστικών νοημάτων της υμνολογίας της περιόδου αυτής και όταν με την άσκηση έχουμε κάνει τον κατάλληλο χώρο υποδοχής μέσα μας τότε θα συναντήσουμε τον Χριστό.
Οι καρποί της ασκήσεως την περίοδο αυτή θα φανούν την λαμπροβδομάδα δηλαδή την εβδομάδα της διακαινησίμου πόσο καινούργιοι γίναμε τελικά .
Να νηστέψουμε αγαπητοί μου από την φθορά του κόσμου ώστε να “φάμε” και να απολαύσουμε την αιωνιότητα.
Σαρακοστή : 40 μέρες αγκαλιά με τον Σταυρό όχι από βάσανο αλλά από έρωτα.
Καλό αγώνα.... ο Χριστός θα αναστηθεί ας αγωνιστούμε λίγο για την εσωτερική μας ανάσταση. Καλή κ ευλογημένη σαρακοστή σε όλους..
π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr
