Βρισκόμαστε μια ανάσα από τη Θεία Κοινωνία . Τον πυρήνα της Θείας Λειτουργίας ο χοϊκός άνθρωπος καλείται να γίνει σύσσωμος και σύναιμος Χριστού. Το μεγαλύτερο δώρο του Θεού στο πλάσμα του.
euxh.gr: π. Ιάκωβε μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, τί ακολουθεί;
Π. Ιάκωβος: Μετά το σημείο αυτό και πάλι έχουμε εκφώνηση αιτήσεων περί των πιστών και στην συνέχεια προχωρούμε στην απαγγελία της Κυριακής προσευχής, στο «Πάτερ ημών». Είναι τότε που ομολογούμε τον Θεό Πατέρα μας και επίσης, ταυτόχρονα, αναγνωρίζουμε την μεταξύ μας αδελφότητα.
euxh.gr: Συγνώμη που σας διακόπτω, μπορείτε να μας θυμίσετε τί έχουμε βιώσει μέχρι στιγμής;
Π. Ιάκωβος: Αφού έχουμε ομολογήσει την κοινή πίστη μας, έχουμε συγχωρεθεί μεταξύ μας και αφού έχουμε ονομάσει τον Θεό κοινό μας Πατέρα, προχωρούμε προς τη Θεία Μετάληψη.
Είναι μια ολόκληρη ακολουθία η Θεία Μετάληψη, που ξεκινάει από την προηγούμενη μέρα με ευχές που διαβάζουμε στις οικίες μας. Μπαίνοντας στη σειρά για να κοινωνήσουμε, κορυφώνεται η καλή αγωνία μας, ψιθυρίζοντας: «Του δείπνου σου του Μυστικού...» κ.τ.λ. Πλέον είμαι «μόνος, μόνῳ θεώ». Ακούω το κέλευσμα του διακόνου «Πρόσχωμεν» και τη συνέχεια από τον ιερέα πού εκφωνεί, «τα άγια τοις αγίοις». Τα Τίμια δώρα λοιπόν, προσφέρονται στους αγίους. Μα ποιοί είναι οι άγιοι; Εν δυνάμει άγιοι είναι οι πιστοί, που γίνονται άγιοι όταν ενωθούν με τον Έναν όντως Άγιο, τον Χριστό.
euxh.gr: Μπορείτε να μας δώσετε κάποιες πρακτικές συμβουλές μετά τη Θεία Μετάληψη;
π.Ιάκωβος: Αφού κοινωνήσουμε, με προσοχή αποχωρούμε χωρίς να στρέψουμε την πλάτη μας στον «βασιλέα των όλων». Τότε ευχόμαστε ό,τι επιθυμούμε, γιατί ὁ Χριστός δεν είναι μόνο πολύ κοντά μας, δίπλα μας, πάνω μας, αλλά μέσα μας. Και για λίγο αναλογιζόμαστε αυτό που κάναμε, δηλαδή με ποιόν ενωθήκαμε. Του λέμε μετά όλα τα αιτήματά μας και όταν είμαστε προετοιμασμένοι αναλόγως του λέμε το «νυν απολύεις», δηλαδή σε πιο απλή γλώσσα, Κύριε τώρα ας πεθάνω! Αρκεί που τώρα είσαι μέσα μου και εγώ μέσα Σου.
euxh.gr: Επίσης, γιατί η Θεία Λειτουργία ονομάζεται και Θεία Ευχαριστία; Μπορείτε να μας αναλύσετε τις δύο αυτές λέξεις , που όμως κατέχουν μεγάλο βάθος νοημάτων!
π.Ιάκωβος: Το επόμενο μέρος της Θείας Λειτουργίας ονομάζεται Ευχαριστία. Λέγεται έτσι γιατί αυτό ακριβώς είναι. Ευχαριστούμε τον Θεό που ήρθε και που μας αξίωσε να κοινωνήσουμε μαζί Του. Όχι όμως μόνο όσοι κοινώνησαν, αλλά όλοι οι παρόντες της Σύναξης Τον ευχαριστούν γιατί ήρθε ανάμεσά μας. Όλοι αναφωνούν ότι είδαν το «φως το αληθινό», ότι έλαβαν το άγιο Πνεύμα και στην συνέχεια ότι το όνομα του Κυρίου είναι ευλογημένο τώρα, αλλά και πάντοτε. Όλα αυτά γίνονται σε ένα κλίμα πανηγυρικό, αναστάσιμο, νικηφόρο. Όλα αυτά ερμηνεύονται από τη χαρά της θεοκοινωνίας και τη νίκη επί του θανάτου. Η Θεία Λειτουργία έχει αναστάσιμη χαρά πού δεν μπορείς να περιγράψεις, αλλά ο καθένας την νιώθει μοναδικά μέσα στην ψυχή του, στην ύπαρξή του. Η Θεία Λειτουργία είναι ένας στίβος, στον οποίο μπαίνεις, αγωνίζεσαι και απολαμβάνεις. Το τελικό αυτό όμως αποτέλεσμα που νιώθεις δεν είναι δικό σου, αλλά χάρισμά Του. Πηγή αστείρευτη είναι η Θεία Λειτουργία, που δροσίζει τον πιστό, τον δυναμώνει. Στην πηγή αυτή πλησιάζουν οι άνθρωποι σαν διψασμένα ελάφια και νιώθουν την δροσιά της. Αυτή έχει το «αθάνατο νερό», πού σε κάνει να ζεις και όταν πεθαίνεις!
euxh.gr: π. Ιάκωβε, τώρα που οδεύουμε στο τέλος των συνεντεύξεών μας, θα σας ρωτήσουμε το εξής: «Ποια είναι η πιο σημαντική ώρα στη Θεία Λειτουργία;».
Π.Ιάκωβος: Νομίζω θα απαντούσατε ότι καταρχήν δε χωρίζεται το Μυστήριο, είναι ένα όλον. Αλλά γενικότερα θα λέγαμε ότι, έχουμε μια ανοδική πορεία από τα υψηλά στα υψηλότερα. Κορύφωση βέβαια αποτελεί η μεταβολή των Τιμίων Δώρων, το μεγάλο θαύμα είναι αυτό, όπως και η μετοχή μας στην κοινή αυτή Δεσποτική τράπεζα, στην οποία όλους μας καλεί. «Όσοι πιστοί προσέλθετε» αλλά και «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι».
euxh.gr: Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του ιερού Μυστηρίου , θα θέλαμε να μας δώσετε την ευχή σας!
π. Ιάκωβος: Ευχόμαστε όλοι μας, και εμείς και εσείς, να ζούμε το ιερό αυτό Μυστήριο της Εκκλησίας δυνατά μέσα στην ύπαρξή μας.
_____________________________________________________________________________
* Ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Ιάκωβος) Κανάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Αφού ολοκλήρωσε εκεί τις εγκύκλιες σπουδές του εισήχθη και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου στη συνέχεια παρακολούθησε και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές, λαμβάνοντας δίπλωμα Ειδικεύσεως (master) στις Βιβλικές σπουδές. Το έτος 2017 περάτωσε με επιτυχία την διδακτορική του διατριβή στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας (αρχιμανδρίτης) από τον μακαριστό Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος κυρό Βαρθολομαίο και το 2006 τοποθετήθηκε Πρωτοσύγκελλος στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως από τον Μητροπολίτη και Καθηγητή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ιερεμία Φούντα.
