-‘’Μαζί με τους συνενόχους του είχε μεταβάλει την χώρα σε φυλακή που εξοντώνονταν όσοι είχαν κάποια αναπνοή πνεύματος και μυαλού. Υπήρχε ένας άνθρωπος, ο οποίος προκαλούσε σε εκατομμύρια ανθρώπους φόβο και μίσος. Αυτός ήταν ο πατέρας μου’’.
(Σβετλάνα)
Είναι αποδεδειγμένο ότι η Ιστορία διδάσκει. Μας διδάσκει θετικά και αρνητικά. Τα τελευταία 100 χρόνια έζησαν πρόσωπα που αποτελούν αρνητικά παραδείγματα άσχετα αν χειραγώγησαν μάζες λαών και αναφέρομαι στον Χίτλερ στον Μάο Τσε τουγκ και στον Στάλιν. Στην παρούσα ανάλυση μου θα ασχοληθώ με τον τελευταίο σαν ένα παράδειγμα αποφυγής για τις επερχόμενες γενιές!!!
Ο διάδοχος του Λένιν , στην κομμουνιστική Ρωσία, ο ‘’μυθικός ημίθεος’’ Ιωσήφ Στάλιν, ξεκίνησε από ένα χαμόσπιτο της Γεωργίας. Γεννήθηκε το 1879 στην μικρή κωμόπολη Γκόρι της Γεωργίας. Οι γονείς του ήσαν πτωχοί και άσημοι. Ο πατέρας του Βησσαρίων Τζουγκασβίλι και η μητέρα του Αικατερίνη ή Κέκε (Τζελάντζε) όπως την έλεγαν στην οικογένειά της, προέρχονταν από το μέγα πλήθος των απελευθερωμένων δουλοπαροίκων.
Σε ηλικία 11 ετών ο νεαρός Σόσο (υποκοριστικό του Ιωσήφ) εγγράφεται κατά την επιθυμία της μητέρας του στο τοπικό προπαρασκευαστικό θεολογικό σχολείο. Η εκκλησιαστική εκπαίδευση ‘’ήταν η μόνη συστηματική εκπαίδευση, που είχε ο πατέρας μου, που δεν ήταν ποτέ θρήσκος’’ διηγείται η κόρη του Σβετλάνα. Και συνεχίζει : ‘’Για ένα νεαρό, που ποτέ δεν είχε πιστέψει στο άγιο Πνεύμα, στο Θεό, οι ατελείωτες προσευχές και η υποχρεωτική εκκλησιαστική εκπαίδευση έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα(….). Το αποτέλεσμα ήταν ολοκληρωτικός υλισμός, κυνικός ρεαλισμός για μια ‘’επίγεια’’, ‘’νηφάλια’’, πρακτική και χαμηλή άποψη της ζωής. Αντί για μια ‘’πνευματική θεώρηση’’ ανέπτυξε κάτι το εντελώς διαφορετικό: υποκρισία, διπλοπροσωπία, φανατισμό(…). Και εφόσον ο νέος αυτός δεν διέθετε την καθαρότητα της καρδιάς και το ειλικρινές θρησκευτικό συναίσθημα της μητέρας του, σε ηλικία 19 χρόνων ήταν έτοιμος για μια ‘’υπηρεσία’’. Που ήταν πολύ διαφορετική από κείνη, που τον προόριζε η μητέρα του’’.(SV. ALLILUYEVA-Σβετλάνα Αλληλούγεβα, Only one year, σελ. 312).
Εισάγεται στο Σεμινάριο της Τυφλίδος που λειτουργούσε υπό τις χειρότερες συνθήκες. Από τον Ιανουάριο του 1898 διεύθυνε τους μαρξιστικούς κύκλους των σπουδαστών. Τον Μάιο του 1899 εξεδιώχθη χωρίς να τερματίσει τις θεολογικές του σπουδές. Έκτοτε αφοσιώθηκε στην κουμουνιστική επαναστατική κίνηση αφού προηγουμένως είχε μελετήσει τα έργα των Μαρξ, Έγκελς και Λένιν.
Σε κάθε περίπτωση το 1899 τερματίζεται η διπλή ζωή του σπουδαστή- προπαγανδιστή και αρχίζει μια άλλη διπλή ζωή του μπολσεβίκου – καταδότη(!!) που διαρκεί μέχρι το 1917 εργαζόμενος για λογαριασμό της Αστυνομίας.
Τα 1922 κατάφερε να επιζήσει από εσωκομματικές διενέξεις και να ‘’γλιστρήσει’’ στο προσκήνιο και να ονομασθεί Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος!! Από την θέση του Γ. Γραμματέως εργάζεται στη σκιά συνεχώς και ακατάπαυστα. Ο Λένιν ανησυχεί και ζητά με υπαγορευμένη επιστολή του (4 Ιανουαρίου 1923)την απομάκρυνσή του Στάλιν από την Θέση του Γ. Γραμματέως
Ολόκληρη, στη συνέχεια, η ιστορία της ζωής τους υπήρξε μια αλυσίδα εγκλημάτων εναντίον του λαού και της ορθόδοξης πίστης του.
Όταν διαδέχτηκε τον Λένιν, είχε πλέον στα χέρια του τον ισχυρό μηχανισμό καταναγκασμού, που του είχε κληροδοτήσει ο προκάτοχός του. Και ο νέος δικτάτωρ μεταχειρίστηκε τον μηχανισμό αυτό πολύ καλά. Κατά τις μεγάλες δίκες της δεκαετίας του 1930 κατέστρεψε κάθε αντίπαλο της απόλυτης εξουσίας του. Στραγγάλισε τον Μπουχάριν, καταδίκασε σε εκπατρισμό και δολοφόνησε τον Τρότσκι το 1940 στο Μεξικό με πράκτορές του. Ο Τρότσκι το 1926 είχε πει για τον Στάλιν ότι ‘’είναι ο νεκροθάφτης της Ρωσικής Επανάστασης’’. Το 1927 εξορίστηκαν προς τα Κινεζικά σύνορα 1.500 Τροτσκιστές. Η μόνιμη τακτική του ήταν να συμμαχεί με ορισμένους για να συντρίψει άλλους περισσότερο δυναμικούς. Η τακτική του συνεχιζόταν μέχρις ότου έμεναν κοντά του οι αυλοκόλακες!!!
Τους συγγενείς του, από τους οποίους είχε σταθεί μακριά
( όπως στάθηκε μακριά και από τα παιδιά του), έστειλε διαδοχικά στο θάνατο.
Η κόρη του Σβετλάνα γλύτωσε αλλάζοντας το επίθετό της σε Αλληλούγεβα και γράφοντας τα απομνημονεύματά της ενημέρωσε τη παγκόσμια κοινότητα για τις θηριωδίες του πατέρα της.
Θα μπορούσαμε να αναλύσουμε περισσότερο την αρνητική αυτή ιστορική προσωπικότητα που ονομάζεται Στάλιν αλλά δεν το επιθυμούμε διότι του δίδουμε αξία!!! Παρακαλούνται οι αναγνώστες του παρόντος ας ανατρέξουν στη βιβλιογραφία που παραθέτομε στο τέλος του πονήματος μας.
Στις 5 Μαρτίου 1953 το επίσημο πρακτορείο τύπου ανακοίνωσε, ότι ο Στάλιν πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία. Ο θάνατός του ήταν πραγματική σωτηρία α για εκατομμύρια ανθρώπων. Όπως ακριβώς και ο θάνατος, στον οποίο οδήγησε εκατομμύρια ανθρώπων, υπήρξε η σωτηρία για τα 73 χρόνια της ζωής του!!
Η Ορθόδοξη Εκκλησία συνέχισε βέβαια, να ζει στο διωγμό, μέχρι την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού….
Η ‘’αποσταλινοποίηση της’’ Ρωσίας επετεύχθη στις μέρες μας διότι ο κομμουνισμός παραμένει στην ουσία εκείνο, που υπήρξε πάντοτε: Μια αδίστακτη καταδυνάστευση του πνεύματος και του σώματος.-
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Σβετλάνα Αλληλούγιεβα, ‘’Επιστολές σε ένα φίλο’’, ‘’only one year’’
- Νικόλαος Βασιλειάδης, ‘’Το λυκόφως του Μαρξισμού’’
