Η πνευματική ζωή θέλει δουλειά. Θέλει άσκηση και πόνο. Δεν μεταμορφώνεις τον εαυτό σου από τον καναπέ.

Δεν χρειάζεται να παραπονιέσαι για τίποτα και για κανέναν.

Αισθάνεσαι τυχερός, αδελφέ μου, που ζεις στον 21ο αιώνα, όπου με τη βοήθεια της τεχνολογίας ανοίγονται άπειρες δυνατότητες και ακόμη και οι φαντασιώσεις μπορούν να γίνουν πραγματικότητα;

Ο ήλιος (ο Χριστός) φωτίζει κι εμείς είμαστε κλεισμένοι μέσα σε ένα χώρο με κατεβασμένα παντζούρια.

Πάμε προς τον γκρεμό με μεγάλη ταχύτητα. . .

Το να αλλάξει ο άνθρωπος είναι μεγάλη κουβέντα. Δεν αλλάζει εύκολα ο άνθρωπος.

*O διάλογος που ακολουθεί είναι αληθινός. .

O κάθε άνθρωπος δίνει μέσα του μεγάλες μάχες που δεν τις γνωρίζει κανείς.

Όταν ένας άνθρωπος είναι στα τελευταία του, εκείνη η περίοδος είναι στην ουσία μία νέα βαπτισματική κατάσταση για τον άνθρωπο.

Στην πνευματική ζωή έχουμε προσωπική ευθύνη 100%. Αυτή η ευθύνη δεν μεταβιβάζεται ούτε ανταλλάσσεται,