Αρχίζουμε και ξεπερνάμε και τους ειδωλολάτρες έχουμε φύγει μπροστά κατά πολύ.

Στις μέρες που τα ξέρουμε όλα και δεν δεχόμαστε ούτε κουβέντα,

Πέρασαν τα Χριστούγεννα, η μέρα τελείωσε. Φάγαμε, ήπιαμε , κάποιοι κοινώνησαν για το καλό. Και τώρα τι γίνεται ;

Να βγαίνει το Άγιο Ποτήριο λέγοντας ο Ιερέας «Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και να μην πιστεύουμε ότι είναι μέσα στο Άγιο Ποτήριο το Σώμα και το Αίμα του Χριστού

Ένα τραγικό φαινόμενο που το συναντάμε δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό και ιδιαίτερα στην επαρχία, είναι η περιφρόνηση προς τη θεία κοινωνία.

Ο λόγος για την Θ. Ευχαριστία. Ο άγιος Νικόλαος  ο Καβάσιλας μας λέγει ότι « σημαίνεται γαρ η Εκκλησία εν τοις μυστηρίοις». Δηλ.  λέει ο ιερός Καβάσιλας ότι η Εκκλησία φανερώνεται, γίνετε ορατή μέσα από το μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. 

Οι άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν τον Πνευματικό ως δικαστή και όχι ως πατέρα φιλάνθρωπο και εικόνα έμψυχο του φιλάνθρωπου Θεού, νομίζουν ότι τα επιτίμια που βάζει ο Πνευματικός, είναι τιμωρίες ανάλογες με τα αμαρτήματά του .

Πολλοί κοινωνούν μία φορά το χρόνο, άλλοι δύο φορές, άλλοι περισσότερες. Ποιούς άπ' αυτούς θα επιδοκιμάσουμε; Όσους μια φορά, όσους πολλές η όσους λίγες φορές μεταλαμβάνουν;

1. Θα πάω το Πάσχα να μεταλάβω για το καλό: Η Θεία Κοινωνία δεν είναι κάποιο έθιμο, αλλά ένα πραγματικό γεγονός, είναι ό ίδιος ό Χριστός προσωπικά, το Σώμα και το Αίμα του. 'Οπότε οφείλουμε να μεταλαμβάνουμε με κάποια προετοιμασία τα άχραντα μυστήρια, δηλαδή κατόπιν ευλογίας από τον πνευματικό μας, αλλιώς η Θεία Κοινωνία «άνθραξ γαρ έστί τους άναξίους φλέγων».

Εκ των άνω πραγματώνεται

με άμετρη ευσπλαχνία

η λύτρωση, η φώτιση

καθώς κι η σωτηρία.