Να διευκρινίσουμε κάτι πολύ σημαντικό: άλλο συζήτηση και άλλο το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως.
Υπάρχουν πολλοί αδερφοί μας που πάνε στην εξομολόγηση απλά για ψυχολογικούς ή συναισθηματικούς λόγους. Δηλαδή για να βρουν έναν άνθρωπο να πουν τον καημό τους και να τους διαβαστεί μια ευχή.
Στην εξομολόγηση πάμε για να λύσουμε αμαρτίες και όχι προβλήματα.
Η πνευματική ζωή θέλει δουλειά. Θέλει άσκηση και πόνο. Δεν μεταμορφώνεις τον εαυτό σου από τον καναπέ.
Όταν πηγαίνουμε στην εξομολόγηση να νιώθουμε ότι στεκόμαστε μπροστά στον ίδιο τον Χριστό.
Να αυτοβελτιωθώ* σε σχέση με ποιον και σε σχέση με τι ;
Στην εξαγόρευση των αμαρτημάτων βάζουμε τελείες και όχι κόμματα.
Στην Ιερά Εξομολόγηση δεν πηγαίνουμε να κατηγορήσουμε τους άλλους αλλά να καταθέσουμε τον εαυτό μας, τα τραύματα και τα σφάλματά μας. Διαφορετικά, το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως το μετατρέπω σε δικαστήριο με τον εαυτό μου μέγα δικαστή και τον Ιερέα συνήγορο υπεράσπισης των ανομιών μου. Δεν πάμε στην εξομολόγηση για να βρούμε κάποιον να δικαιώσει και να βραβεύσει τις πράξεις μας αλλά γιατρό για να θεραπεύσει τις πληγές μας και φάρμακα για να παλέψουμε τις αρρώστιες μας. Δεν πάμε για να δικαιολογηθούμε αλλά για να αναλάβουμε πλήρως τις ευθύνες μας. Το «Εγώ έτσι είμαι!» μας πάει σίγουρα στον γκρεμό ενώ το «Εγώ φταίω…» ανοίγει τις Πύλες της Βασιλείας των Ουρανών. Όλα αυτά πού τα βλέπουμε; Σε αυτόν τον ευλογημένο μετανοημένο ληστή. Όλη η Μεγάλη Εβδομάδα ένας πόθος να μοιάσουμε σε έναν μετανοημένο ληστή και να συναντήσουμε έναν Εραστή Νυμφίο.
Μην ξεχνάμε ότι η Ιερά Εξομολόγηση είναι όπως όταν πας να αγοράσεις παπούτσια. Ο πνευματικός οφείλει με διάκριση και αγάπη μέσα από την θεραπευτική του να σου δώσει το κατάλληλο νούμερο παπουτσιού και μετά να σε πιάσει από το χέρι και να περπατήσετε μαζί προς τη Βασιλεία των Ουρανών. Αν δεν υπάρχει διάκριση και το πόδι σου μπει σε μικρότερο νούμερο τότε θα πονάς και δεν θα μπορέσεις να περπατήσεις ούτε βήμα. Η Έλλειψη διακρίσεως και ο νομικισμός μπορεί να καταστρέψουν μια ψυχή. Γι’αυτό και ο πνευματικός ως καλός ποιμένας και πατέρας θα σου φορέσει το κατάλληλο παπούτσι σύμφωνα με την πορεία της ζωής σου και θα σταθεί δίπλα σου ως συνοδοιπόρος, διότι μπροστά πάντα θα είναι αυτός που είπε «Ματθαίος 16: 24 «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι».
Καλό αγώνα αδερφέ μου !
π.Σπυρίδων Σκουτής – euxhgr
Αγαπητοί Αναγνώστες κατά καιρούς η επικαιρότητα αλλά και η κοινωνία γενικότερα βρίσκεται να ασχολείται σοκαρισμένες μπροστά σε εγκληματικές πράξεις
Πολλές φορές οι άνθρωποι προσέρχονται στο μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως όχι για να έρθουν σε κοινωνία με τον Θεό