Το παρόν άρθρο συντάχθηκε ως μικρή συμβολή στον χρονίζοντα διάλογο για τις «σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας»,

Από τον 4^ο αιώνα μ.Χ. στην αιγυπτιακή έρημο άρχισε τη ζωή της η μακροβιότερη αναρχική κοινωνία όλων των εποχών:

Επανακυκλοφόρησε, σε μικρότερο σχήμα και ελαφρώς αναθεωρημένο, το μυθιστόρημα του θεολόγου Θεόδωρου Ρηγινιώτη «Εναντίον του Θεού»,

Την Κυριακή που μας πέρασε (23/1) το πρωί στη θεία λειτουργία ακούσαμε ένα συγκλονιστικό (κατά τη γνώμη μου) απόσπασμα από το κατά Λουκάν ευαγγέλιο, κεφ. 18 (ιη΄), στίχοι 35-43

Κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου οι χριστιανοί γιορτάζουμε τη Βάπτιση του Χριστού.

Η βυζαντινή αγιογραφία, δηλ. η ζωγραφική των εκκλησιαστικών εικόνων, είναι μια τέχνη συμβολική, όχι ρεαλιστική.

Η αυθεντικότητα των λειψάνων των αγίων και των ιστορικών κειμηλίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι κάτι που όχι μόνον αμφισβητείται, αλλά και χλευάζεται υπεροπτικά από τους φανατικούς πολέμιους του χριστιανισμού. Φυσικά, μέσα στις χιλιάδες των ιερών λειψάνων και κειμηλίων, που έχουν συγκεντρωθεί τα δύο χιλιάδες χρόνια της χριστιανικής ιστορίας, είναι επόμενο ότι έχουν συμβεί και σφάλματα, αλλά και απάτες.

Η εξαίρετη φιλόλογος Βλασία Μιχαηλίδου – Τριπολιτάκη, γεννημένη στην Αθήνα,