Χρειάζεται προσοχή, οφείλουμε τον εσωτερικό μας κόσμο να τον αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα και στην πνευματική ζωή οφείλουμε να είμαστε πάντα ετοιμοπόλεμοι.

 Πως φτιάχνουμε ένα σπίτι; Ξεκινώντας από τα θεμέλια. Βάζουμε μπετόν και νερό στην μπετονιέρα, αρχίζει το μείγμα να κινείται ώστε να φτάσει σε σημείο να γίνει επεξεργάσιμο. Όσο αφήνουμε το μίγμα στην κίνηση δεν μπορεί να πετρώσει με αποτέλεσμα όταν το βγάλουμε μπορούμε εύκολα να το στρώσουμε για να δημιουργήσουμε αυτό που θέλουμε, να καλουπώσουμε, να φτιάξουμε κάτι καινούργιο και να διορθώσουμε οποιεσδήποτε κακοτεχνίες. Αν η μπετονιέρα σταματήσει το υλικό μέσα θα πετρώσει και χρειάζεται μετά βίαιους τρόπους για να επανέλθει και μάλιστα όχι άριστα την αρχική του μορφή.

Αυτό το μείγμα του ψυχισμού μας οφείλουμε να το βάλουμε στην μπετονιέρα που λέγεται Εκκλησία και την κίνηση που ονομάζεται άσκηση μέσα από τον πρακτικό δρόμο της νήψεως. Έτσι θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε τις αρετές και να θεραπεύσουμε τις πληγές των παθών. Η ακινησία, δηλαδή η ακηδία σε συνεργασία με την αδιαφορία θα φέρει ένα άσχημο αποτέλεσμα, η καρδιά θα πετρώσει και τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα.

Τι σημαίνει κίνηση : Να στήνω τον εαυτό μου στον τοίχο συνέχεια, να ψάχνω μέσα μου τις πληγές για να τις θεραπεύσω. Να μην αφήνω ανοιχτούς πνευματικούς λογαριασμούς. Να πατάω το εγώ κάθε λεπτό. Να ζητήσω συγγνώμη, να πω σ’ αγαπώ, να υποχωρήσω, να ευχαριστήσω, να μην βαρύνω τα φτερά της καρδιάς μου άλλο με αμαρτίες,  αλλά να τη βοηθώ να πετάει συνέχεια και να της οικοδομώ αρετές. Αυτά φυσικά δεν γίνονται αποκλειστικά με ανθρώπινες δυνάμεις και αποφάσεις. Όλα αυτά καρποφορούν με την ανθρώπινη συνέργεια και τη χάριν του Παναγίου Πνεύματος.

Κάθε μέρα να είναι όμορφη  διότι θα έχει να προσθέσει κάτι καινούριο στην προηγούμενη. Κάτι που θα το ζωγραφίσω στον καμβά της ζωής μου με τα χρώματα των αρετών , της αγάπης και της ελευθερίας. . . Μην χάνουμε άλλο χρόνο..