Κατά την πατερική παράδοση  η λογικότητα του ανθρώπου είναι μια ενεργής όρεξη νοερή που ανήκει στην φύση και όχι στο πρόσωπο.

Σύμφωνα με την δυτική παράδοση η προσπάθεια του ανθρώπου για την καλυτέρευση της φύσεώς του υπήρξε συνεχής στην διάκεια της ανθρωπίνης ιστορίας.

Ζούμε σε μία εποχή, που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τη μεταβατικότητα. Από κάποιους φιλοσοφούντες θεωρείται ως «ύστερη-νεωτερικότητα», ή «μετανεωτερικότητα», αν μπορεί να θεωρηθεί ως ένας συμβατικός τρόπος διατύπωσης, που δεν ξεκαθαρίζει, ούτε προσδιορίζει.